Het dispuut
Mocht u ooit het genoegen hebben gehad het studentenleven ook maar enigszins te proeven, dan zult u erachter gekomen zijn dat studeren veel meer is, dan alleen de benodigde informatie over uw vakgebied tot u nemen. Het studentenleven kent veel meer facetten dan het bovengenoemde. Natuurlijk wordt u door uw onderwijsinstelling gevormd tot een vakman in uw kennisveld, maar zorgt het goede studentenleven dat u gevormd wordt tot een persoon die geheel op zijn eigen manier in deze wereld staat.
Rhetoricadispuut Tau heeft de overtuiging dat een goede student, zelfstandig, kritisch, zelfverzekerd en wetenschappelijk onderlegd op meerdere gebieden, zijn studie aan de onderwijsinstelling afrondt. Dit proces, dat meestal langer dan de aangegeven studieduur nodig heeft, zal door een aantal factoren sneller op gang kunnen worden gebracht. Zo zal het blijven wonen bij de ouders, de zelfstandigheid van uzelf niet bevorderen en u enkel belemmeren op uw weg naar het goede studentenleven. Ga op uzelf wonen, want sociaal integreren met medestudenten vindt vaak op momenten naast de studie plaats. Besluit u dit niet te doen, staat dit uw ontwikkeling van een kritisch beeld op te maatschappij en op uzelf in de weg. Het discussiëren met medestudenten kan namelijk heel verrijkend werken en u voorzien van een nieuwe kijk op bepaalde onderwerpen. Zodra u een aantal keren uw gelijk en uw ongelijk heeft gehaald in zulke discussies, zal uw zelfverzekerdheid groeien en heeft u iets geleerd wat niet uit studieboeken geleerd kan worden.
Om de denkbeelden over dit proces aan de wereld kenbaar te maken, namen in het jaar negentienhonderd-zesennegentig, zes heren het initiatief en richtten een onafhankelijk werktuigbouwkundig dispuut op, genaamd Rhetoricadispuut Aristoteles. Het doel van dit Rhetoricadispuut was het bevorderen en uitbreiden van de verbale en fysieke weerbaarheid, de algemene ontwikkeling en het historisch besef van haar leden. Tevens werd gestreefd, de leden bewust te maken van het denken van de historische wetenschapper Aristoteles.
Na drie succesvolle jaren, waarin het dispuut was gegroeid van zes naar tien leden, werd besloten het dispuut uit te breiden met een nieuwe lichting leden. Deze groep van zes personen kreeg de leiding over het dispuut, namen de statuten met haar doelstellingen over en veranderden de naam van het dispuut in Rhetoricadispuut Tau. De Tau, de negentiende letter uit het Griekse alfabet, wordt in de wetenschap veelal gebruikt om constanten aan de duiden, waarvan de tijdsconstante één van de meest bekenden is. Deze tijdsconstante zal er altijd zijn en symboliseert daarmee continuïteit, de continuïteit van Rhetoricadispuut Tau. Tevens staan de afzonderlijke letters van het woord Tau voor de gebeurtenis die in de historie van het dispuut heeft plaatsgevonden:
Toen Aristoteles Uitbreidde