Leven

Aristoteles

Aristoteles werd in het jaar 384 voor Christus in Stagira geboren, een Griekse kolonie en haven aan de kust van Tracië. Zijn vader Nichomachus was natuurkundige aan het hof van Macedonië, een hof dat veel invloed op Aristoteles zou hebben. Op zeventienjarige leeftijd zond Proxenus, zijn voogd hem naar Athene, het intellectuele centrum van de wereld, om zijn opleiding te voltooien. Hij kwam bij de Academie en studeerde onder Plato, wiens lessen hij twintig jaar zou volgen. In de latere jaren van zijn studie gaf hij ook zelf les, in het bijzonder over de retorica. Na de dood van Plato leek Aristoteles voorbestemd om hem op te volgen, maar de verschillen met de leer van Plato waren te groot om dit mogelijk te maken.

In het jaar 343 nam hij aan het Macedonische hof de opvoeding op zich van de jonge Alexander de Grote. Toen Alexander zijn vader opvolgde was Aristoteles’ taak voltooid en keerde hij terug naar Athene, waar hij sinds de dood van Plato niet meer geweest was. De school van Plato bloeide onder leiding van Xenocrates en het Platonisme was de dominante filosofische stroming in Athene.

Aristoteles stichtte zijn eigen school op een plaats genaamd het Lyceum. Hij had de gewoonte zijn onderwijs aan het Lyceum lopende te geven, de reden waarom dit ook wel de Peripatetische (d.i. wandelende) school genoemd werd. De volgende dertien jaar stak hij zijn energie in zijn onderwijs en het schrijven van filosofische verhandelingen. Er wordt gezegd dat hij twee soorten lessen gaf, ‘s morgens de meer gedetailleerde discussies voor een besloten groep van gevorderde studenten en ‘s avonds populaire colleges voor belangstellenden. Door de plotselinge dood van Alexander de Grote in 323 voor Christus, werd de pro- Macedonische regering in Athene afgezet en ontstond er een negatieve houding tegen alles wat met Macedonië te maken had. Aristoteles werd van godslastering beschuldigd en vluchtte naar Euboea, waar hij in het jaar 322 stierf.