Man ≠ Vrouw

Waar het zwakke geslacht eindigt?

Jeroen van de Heijning & Jasper Winkes

Al vele duizenden jaren heerst er een onbewuste rivaliteit tussen de man en de vrouw. Dankzij deze ontstaan er relaties tussen beide en wordt het leven veraangenaamd. Wellicht zou je kunnen zeggen dat dit een van de drijfveren des levens is. Maar wat veroorzaakt nu de rivaliteit en vooral wat zijn nu de mechanische, chemische en mentale verschillen tussen beide. In dit artikel een gedachtegang hierover, wellicht verklaart dit de ervaringen die u als man of vrouw met een opponent heeft gehad.

Het begon allemaal ooit heel lang geleden, mannen en vrouwen leefden in harmonie. Zij vulden elkaar aan om samen te overleven. Zo waagde de man iedere dag zijn leven als jager om voedsel voor zijn gezin te vergaren. De vrouw verzorgde de kinderen en zorgde voor het huishouden. Deze kinderen werden opgevoed met de waarden en normen waarin dit zogenaamde ‘rolbevestigende gedrag’ normaal was en zo ging dit vele, vele generaties door tot de jaren ’60, ’70. Toen traden de welbekende emancipatie en het vrijheidblijheid syndroom in werking. Van de oude traditionele waarden en normen is inmiddels niet veel meer over; de oorspronkelijke mannelijke of vrouwelijke taken lijken oneindig uitwisselbaar. Het enige wat nog geslachtsgebonden lijkt te zijn is het voorrecht om kinderen te baren, maar voor hoelang nog? Scheidingspercentages benaderen langzaam maar zeker asymptotisch de 100% en relatietherapeuten kunnen al het werk niet aan, waardoor hun eigen relatie er onder komt te leiden en ze zelf naar een collega kunnen. Zijn dit nu allemaal toevalligheden of zijn het slechts producten van een individualistische maatschappij? Om dit probleem te onderzoeken is het zaak om de natuurlijke verschillen tussen man en vrouw vanaf de bevruchting te bekijken.

In de buik…

Na de bevruchting ontstaat er een foetus. Deze foetus is standaard een vrouw. Ieder mens begint zijn leven als dus eigenlijk als vrouw. Na enkele weken zwangerschap krijgt de mannelijke foetus een dosis mannelijke hormonen waardoor hij als het waren een mannelijke ‘image’ krijgt. Is deze dosis te laag dan krijgen we waarschijnlijk een homoseksueel persoon, maar desalniettemin een man. We blijven echter een aantal vrouwelijke kenmerken zoals tepels behouden. De mannelijke hormonen zorgen er ook voor dat we fysiek beter voorbereid zijn op het jagen. Zo ontwikkelen de spieren zich extra en is de man over het algemeen aardig gestroomlijnd. De vrouwelijke hormonen zorgen ervoor dat het vetpercentage hoog ligt, zodat er voldoende reserves aanwezig zijn voor de borstvoeding en in tijden van voedselschaarste.

Dat mannen vroeger als hoofddoel hadden om te jagen en dus het spreekwoordelijke brood op de plank moesten brengen en vrouwen de kinderen opvoedden valt nog steeds terug te vinden in de verschillen tussen mannen en vrouwen. Zo beschikken mannen over een beter vermogen om ver weg dingen te zien. De vrouwen daarentegen kunnen beter op korte afstand kijken en hebben ook een breder gezichtsveld. Verschillende wetenschappers schrijven het feit dat er veel meer doden onder mannelijke voetgangers vallen als onder vrouwelijke toe aan het feit dat vrouwen door hun bredere gezichtsveld meer op hun hoede zijn omdat ze zich constant bewust zijn van de gevaren om zich heen. Zo zijn er nog enkele verschillen die mannen en vrouwen aan hun verleden hebben overgehouden. Vrouwen kunnen beter hoge frequenties waarnemen, dit mede om de eventuele alarmslaande baby te voeden. Een vrouw kan daarom moeilijk door een jankende kat heenslapen, een man kan dat eenvoudig echter op het moment dat een vrouw moet vaststellen waar het geluid vandaan komt dan kunnen ze doorgaans geen richting aangeven terwijl mannen hier juist weer wel heel goed in zijn. Een man kan de zojuist genoemde kat dus eenvoudig vinden en hem dus (optioneel) elimineren. Ziehier het jagers-verleden. Nog een feature die de vrouwen nooit ontwikkeld hebben is het kaart lezen. Ook dit is waarschijnlijk weer zoiets wat de man heeft overgehouden aan het verleden als jager. Zie je staan met een enorme trek en een zojuist geschoten zwijn op je nek, dan is het wel zo makklijk als je de weg naar vrouwlief en de kinderen weer weet terug te vinden. Onderzoek toont aan dat de hersenen van een man snelheid en afstand meten en zodoende weten waar ze van richting moet veranderen.

Prof. James Dabbs van de universiteit van Georgia heeft in een onderzoek speekselmonsters genomen van mannen en vrouwen die uiteenlopende beroepen hadden, van sporters tot gevangenen tot de zogenaamde captains of industry. Uit het onderzoek kwam naar voren dat de mannen die op hun gebied topprestaties leverden meer testosteron in hun bloed hadden dan soortgenoten. Dabbs concludeerde dat niet alleen het hogere testosteronniveau leidde tot hogere prestaties maar dat tevens hogere prestaties eveneens zorgden voor een hoger testosteronniveau. Tevens ontdekte Dabbs dat vrouwen die op hun beurt hoge prestaties leverden een voor vrouwen bovengemiddeld hoog testosteronniveau hebben. Hieruit kan men de conclusie trekken dat de vrouwen die een hoge positie bekleden gemiddeld gezien meer op mannen lijken dan hun niet hooggeplaatste geslachtsgenoten. Zou dit een verklaring zijn voor de reden dat vrouwen nog steeds een duidelijke minderheid vormen in de top van bedrijven?

Mentaal

Tot nu toe is er slechts gesproken over enkele fysische verschillen tussen mannen en vrouwen. Maar wat tegenwoordig misschien wel een belangrijkere rol speelt zijn de mentale verschillen. Zo hebben mannen een natuurlijke drang om te domineren en de top te bereiken, vrouwen echter houden zich meer bezig met relaties en mensen. Omdat vrouwen een beter gehoor hebben en ook nog eens vele malen beter ritme kan houden dan mannen leggen vrouwen zoveel nadruk op hoe een man iets zegt. Dit leidt geregeld tot frustraties van de man, aangezien het niet uitmaakt wat hij zegt. Het gaat namelijk om de manier waarop hij het zegt, iets wat vrouwen doorgaans een doorn in het oog is. Ook letten vrouwen veel meer op lichaamstaal, wederom een reden dat mannen niet goed tegen vrouwen kunnen liegen. Ook op seksueel gebied verschillen de vrouwen enorm van de mannen. Waar een man al opgewonden raakt van een pornografische foto, heeft een vrouw meer behoefte aan een goedkope roman. De vrouwenbladen Viva en Playgirl stelden beide een onderzoek in na het publiceren van enkele naaktfoto’s van mannen. Dit onderzoek leerde dat vrouwen hier heel weinig aandacht aan besteden. Viva stopte met de publicatie van de foto’s en Playgirl ging ermee door, voornamelijk omdat het blad mede door het plaatsen van de foto’s ineens een aardige reputatie genoot onder de homoseksuelen.

Waarom vallen mannen doorgaans op vrouwen en vice versa? Als mannen moeten aangeven waarop ze vallen bij een vrouw, dan zeggen ze doorgaans dat ze vallen op het figuur. Ze vallen op de rondingen van vrouwen waar zij zelf doorgaans hoekig en plat zijn. De vrouw moet breed zijn waar zij smal zijn. Hetzelfde geldt voor vrouwen, zij vallen op mannen met brede schouders en smalle heupen. Zo schijnen niet-drinkende mannen op vrouwen met kleine borsten te vallen.

Conclusie

Resumerend kan men stellen dat mannen en vrouwen nog vele kenmerken uit de oertijd vertonen. De evolutie zorgt er langzaam maar zeker voor dat deze wel steeds dichter bij elkaar komen te liggen. De rivaliteit bestaat echter nog steeds en zal hopelijk nog lang blijven bestaan. Mannen en vrouwen zijn tot elkaar veroordeeld. De een is een katalysator voor het bestaansrecht van de ander.

Publicatie verschenen in Simon Ster 34.2